De Heygraeff, een plek die al 65 jaar lang een thuis biedt aan mensen die extra zorg nodig hebben. Het begon allemaal in 1957, toen Geerestein werd opgericht door Dhr. Fekkes en Dhr. Froom, met slechts 33 volwassenen. Maar al snel groeide de behoefte aan meer ruimte en in 1959 werd de Heygraeff gekocht, met plannen voor verbouwingen die door Dhr. Fekkes zelf werden uitgevoerd. Het echte startpunt van de Heygraeff zoals we die nu kennen, is 1 december 1959.
Op 28 januari 1960 opende de Heygraeff officieel haar deuren voor 40 kinderen, velen van hen kwamen uit Amsterdam vanwege de bosrijke omgeving. De jaren daaropvolgend brachten verdere uitbreidingen en verhuizingen met zich mee, en in 1967 werd de instelling officieel erkend.
In 1969 was de Heygraeff een thuis voor 191 bewoners, verdeeld over 3 paviljoens en 14 groepen, elk gericht op specifieke doelgroepen en geslachten. Maar tijden veranderen, en in 2024 wonen er 161 mensen in 24 woningen, waarbij de nadruk ligt op gemengde doelgroepen en geslachten.
Niet alleen de omvang van de Heygraeff is veranderd, maar ook de mensen die er wonen. In 1969 was de gemiddelde leeftijd van bewoners slechts 15 jaar, met de jongste bewoner van 3 jaar en de oudste van 45 jaar. Maar in 2024 is de gemiddelde leeftijd gestegen tot 54 jaar, met de oudste bewoner van 86 jaar en de jongste van 17 jaar. Het is zelfs zo dat één bewoner al 61 jaar op de Heygraeff woont!
Met de veranderingen in de bewonerspopulatie kwamen ook veranderingen in het personeelsbestand. In 1969 waren er 117 verzorgende medewerkers, terwijl er in 2024 maar liefst 367 zijn, verdeeld over verschillende functies. Dit betekent dat er nu gemiddeld 2,3 verzorgende medewerkers zijn per bewoner, tegenover 0,6 in 1969.