Het is dinsdagochtend. In een behandelruimte op Boog 10 op De Heygraeff in Woudenberg zet fysiotherapeut Femke Graafland een muziekbandje op met kinderliedjes. Onder ‘Ik zag drie beren broodjes smeren’ duwt ze de rolstoel van Susanne Pak naar binnen. Op slag komt er een brede lach op Susannes gezicht. “Suus houdt eigenlijk meer van house dan van VOF de Kunst”, lacht Femke, “maar ik creëer altijd mijn eigen sfeer als ik werk.”
Susanne vindt het prima. Femke en zij hebben duidelijk een klik. Eenmaal uit haar rolstoel, danst Susanne met Femke op de muziek. Daarna gaan naast elkaar op de mat zitten. “Duw eens tegen me aan”, vraagt Femke. Susanne duwt zo hard ze kan. Daarna gaat ze liggen. Femke pakt een doos met ballen. Het is de bedoeling dat Suus een bal pakt door om te rollen richting de ballen. Na een paar keer proberen lukt het aardig.
“Voor volwassenen met een ernstig meervoudige beperking, zoals Suus, is behoud van motoriek vaak het hoogst haalbare”, vertelt Femke. “Onze
behandelingen zijn gericht op de functionaliteit in het algemeen dagelijkse leven. Door deze oefeningen kan Suus zelf beter omrollen, waardoor de begeleiding minder kracht hoeft te gebruiken als ze wordt verschoond. En Suus heeft de regie tijdens het aankleden.”
Na een half uur stopt de muziek, een teken dat de behandeling is afgelopen. Omdat fysiotherapeuten bij Reinaerde ook adviseren over het gebruik van hulpmiddelen, kijkt Femke nog even naar Susannes voeten en controleert ze haar schoenen. Dan zet ze haar terug in de stoel en rijdt ze haar terug naar de groep.
Meteen daarna trekt Femke haar badpak aan, want in het hydrobad wacht Femmie Peters al op haar. Femmie woont op het Slotlaantje in Woudenberg. Ze is halfzijdig verlamd en heeft een versleten knie. Het warme water van het hydrobad helpt om haar been soepel te houden, en het werkt daarnaast heel ontspannend. “Als ik zwem heb ik geen pijn in mijn knieën”, zegt Femmie blij, terwijl ze met drijvers onder haar buik gewichtloos door het water loopt. Femke doet oefeningen met haar. Het plezier spat ervan af.
Van het hydrobad gaat Femke door naar het Gezondheidscentrum op het terrein, waar haar volgende cliënte, Nurten Yilmaz, wacht. Nurten moet ringen van de tafel pakken en die om een stok doen. Dat blijkt nog een hele inspanning. Hoewel Nurten niet praat, is uit haar lichaamstaal op te maken dat ze het prettig vindt bij Femke. Femke: “Nurten heeft een afvlakking van haar bovenrug, waardoor ze de neiging heeft om voorover te buigen. De oefeningen stimuleren haar om haar rug te strekken, waardoor haar rug sterker wordt. En met een sterkere rug kan Nurten zelf beslissen wat ze wil: rechtop zitten of liever voorover, om zich af te kunnen sluiten. Zo houdt ze de regie over haar eigen leven.”
Fysiotherapie geven aan mensen met een beperking is leuk en uitdagend, vindt Femke. “We werken bijna altijd één-op-één, waardoor er een speciale band ontstaat met de cliënt. Hoewel het hard werken is, staat plezier tijdens het oefenen altijd voorop. Het is mooi om iemand in zijn kracht te zetten. Door aandacht voor houding en motoriek, persoonlijk contact en oog voor iemands gemoedstoestand hopen we dat onze behandelingen slagen, zodat cliënten een betere kwaliteit van leven hebben.”
In verband met de privacy is de naam Nurten Yilmaz gefingeerd.